اینقدر گریه میکنه که میخوام سرمو بکوبم تو دیوار
تا الان به من میگفتن مثل بچه هایی چقدر کم حوصله و کم طاقتی ....حالا امشب خودشون اینجان دارن میبینن
خستم....بیشتر از هرچیزی از حرفای اطرافیان خستم
خواهشا اگر یکی براتون حرف زد بجای هر چیزی باهاش همدردی کنین ....راهکار بهش ندین ، از غمهاتون متقابلا نگین ، نخواهین بهش بقبولونین که شما بدبخت ترین....میشه فقط گفت الهی ....همین ، بسه